ТА МИНИЙ БЛОГИЙН 27916 ДАХЬ ЗОЧИН
2008-07-27
1-8

Найм. ***

Баяраа надад хандан надаас арай дээгүүр зиндааны өнгөөр үргэлжлүүлэн ярив. Тэр намайг цааш явахдаа ганцаараа жуулчдаа хариуцан авч явах бөгөөд надтай хамт хоол хийлгүүлэхээр нэг Хөвсгөлийн охин хамт явах тухай тайлбарлав. Үнэндээ тэр Хөвсгөл нутгийн охин бидний албан ёсны хөтөч байсан юм. Тэр охин л нутгийнхаа тухай ярьж өгч, би орчуулсан болоод өнгөрдөг байв. Баяраа царайгаа төв болгож энэ удаагийн аялал надаас 100 хувь шалтгаалах болохыг тайлбарлаж, надад итгэж байгаагаа илэрхийллээ. Би ч итгэлийг нь алдахгүй байхыг хичээхээ хэлсэнээр бидний яриа өндөрлөлөө. Удалгүй голын цаад эргээс фургон ирж биднийг татан гаргаснаар бид цааш явж бүрэнхий болох үест боомтод ирлээ. Тэнд бид маш хурдтай оройн хоол идэж усан онгоцонд сууцгаалаа. Би хоол идэх үедээ жуулчидтай дотно яриа өрнүүлж байсан учир усан онгоцонд суух үед бүгдтэй нь аль хэдийн сайн найз болсон байв. Хөвсгөл нуур нутгийнханы хэлдгээр үнэхээр далай ээж аж. Маш үзэсгэлэнтэй, зарим газраар нь явахад үлгэрийн орон шиг л санагдаж байлаа. Гэсэн ч энэ сайхан аялал удаан үргэлжилсэнгүй. Усан онгоцны мотор замын тэг дунд унтарч орхилоо. Жолооч яаж ч асаах гэж оролдоод асааж чадсангүй. Би Петерийг элдвийн техник оролддог гэдгийг мэдэх учир жолоочид туслуулахаар аваачив. Жолооч, Петер бид гурав онгоцны моторыг оройжин оролдоод асааж чадсангүй арга тасарлаа. Петер үе, үе хөлсөө арчиж байхыг, мөн царай нь барайсан байхыг хараад би бусад жуулчид яаж байгаа бол гэж санаа зовж эхлэв. Би Петерт одоо оролдохоо болъё, бусад дээрээ очъё гэж хэлэхэд тэр ч дуртай нь аргагүй босч бид хоёр усан онгоцны тавцан руу авиран гарцгаалаа.
Бичсэн: 0rgil | цаг: 00:48 |
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0)
Сэтгэгдэл:


Сэтгэгдэл бичих
<< өмнөх хуудас | Нүүр | дараагийн хуудаснууд >>



:-)
 
xaax